AZİM

Japon çocuğun tek hayali çok ünlü bir karateci olmaktı, fakat ailesi buna izin vermezdi. Bir gün talihsiz bir kaza sonucu çocuk sol kolunu kaybetti.

Ailesi, çocuğun moralinin çok kötü olduğunu görünce ona bir karate hocası tuttu. Hoca, ilk dersinde çocuğa karsısındakini sağ koluyla tutup üstünden savurmayı gösterdi. Hatta ikinci, üçüncü ve sonraki bütün derslerde hep aynı hareketi yapıyorlardı.

Çocuk, bir gün hocasına "Hocam ben çok sıkıldım, artık başka hareketlere geçsek" dedi. Hoca ise bunu kabul etmeyerek, dünyada bu işi en hızlı yapan kişi kendisi olmadıkça bitirmeyeceğini söyledi. Sonunda, çocuk o kadar hızlanmıştı ki, hocasını bile göz açıp kapayıncaya kadar yerden yere vuruyordu.

Bir gün hoca elinde bir kağıtla geldi, kağıtta çocuğun gençler karate şampiyonasına katılabileceği yazıyordu. Çocuk çok şaşırdı. Ertesi gün salonda ilk rakibinin karşısına çıkacakken heyecanla hocasına: "Hocam, bu iş nasıl olur? Ben sadece tek hareket biliyorum, kesin kaybederim." deyince hocası : "Sen sadece hareketi yap." cevabını verdi.

Çocuk ringe çıktı ve hareketiyle rakibini eledi. Hatta tek hareketle finale kadar çıktı. Finalde karşısında kendisinin iki katı olan bir rakibi vardı. Önce çok korktu ama gene bildiği hareketi yaparak son rakibini de yendi ve şampiyon oldu. Sevinçle hocasının yanına koştu ve sordu: "Hocam, nasıl olur anlamıyorum, sadece bir hareket biliyorum, tek kolluyum ve şampiyon oldum."

Hocası, çocuğa baktı ve dedi ki: " Senin yaptığın hareket karatedeki en zor hareketlerden biridir ve bir tek savunması vardır. O da, rakibin sol kolunu tutmak."